Majgerzōnka – jadąc od Serwitutu w kierunku Smolarni, jest to droga polna skręcająca w lewo, przed lasem określanym jako Poryłmbka. Prowadzi ona w kierunku zabudowań znajdujących się na obecnej ul. Głównej w Dziedzicach. Pochodzenie nazwy jest nieznane. Możliwe, iż ma coś wspólnego z nazwiskiem Magiera. Przez nielicznych mieszkańców Serwitutu droga ta określana jest również z języka niemieckiego nazwą Sedschützer Straße (pl. ulica Dziedzicka).

Miler Wejg – obecnie droga leśna nr 9, która swój początek bierze na Wygōnie w Smolarni. Nazwa pochodzi od nazwiska dawnego nadleśniczego – Friedricha Müllera. Oficjalna nazwa występująca na niemieckich mapach Messtischblatt to Forst­meister Müller Weg (droga nadleśniczego Müllera).

Łoblejzyłgi1 – obszar leśny o powierzchni nieco ponad 5 ha położony przy DW 414, rozciągający się od Szpicy w kierunku południowo-zachodnim. Nazwa pochodzi najprawdopodobniej od niemieckiego słowa ablösen (pl. zwolnić), co mogło oznaczać obszar zwolniony od obciążeń dzierżawnych lub pieniężnych. Sama nazwa mogła powstać gdzieś w II połowie XIX w., kiedy to obszar ten został oddzielony od ówczesnego nadleśnictwa w Chrzelicach, a wydzielone z niego działki stały się prywatną własnością kilkunastu tutejszych rodzin.

Piekło – rozległy obszar leśny rozciągający się od Wygōnu w Smolarni w kierunku północno-zachodnim aż w okolice drogi leśnej nr 7 prowadzącej z leśniczówki Jeleni Dwór w Chrzelicach do leśniczówki Śródlesie położonej w tej samej miejscowości. Co ciekawe, pod koniec XIX w. na mapach Messtischblatt występują interesujące nazwy obiektów geograficznych związanych z Piekłem. Są nimi: Höllen Graben (Piekielny Rów) i Höllen Allee (Piekielna Aleja). Ponadto w 1825 r. można się również spotkać z nazwą Teufels Graben (Diabelski Rów). Samo pochodzenie nazwy związane jest najprawdopodobniej z podmokłym i grząskim terenem, jaki kiedyś występował na opisywanym obszarze.

Plamy – łąki położone na wschód od leśniczówki w Chrzelicach przy DW 414, rozciągające się od Kocurów w kierunku Chrzelic, aż do Pulkowy Krzipopy. Według niektórych mieszkańców Plamy swoim zasięgiem w części pokrywają się również z Kocurōma. Nazwa ta wywodzi się najprawdopodobniej z języka czeskiego i oznacza bagienny i podmokły teren – tzw. błonia.

Plamy – widok z drogi wojewódzkiej nr 414. W tle po lewej stronie widoczne Kocury

Poryłmbka2 – niewielki obszar leśny znajdujący się po prawej stronie drogi prowadzącej ze Smolarni do Serwitutu. Nazwa pochodzi od zdrobniałego słowa poręba, tj. terenu powstałego po wycięciu drzew.

Prószkowskeł – jadąc od Serwitutu w kierunku Smolarni, jest to droga leśna skręcająca w prawo, przed lasem określanym, jako Poryłmbka. Prowadzi ona na północ w kierunku skrzyżowania sześciu dróg leśnych (tzw. Szejściodrōg), następnie po około 850 m łączy się z DW 414. Nazwa pochodzi od kierunku, w którym droga ta prowadzi – tj. do Prószkowa.

Pulki – pola i łąki położone na wschód od leśniczówki w Chrzelicach przy DW 414 rozciągające się na odcinku od Pulkowy Krzipopy aż do Rzymkowickygo Rowu. Na mapie z 1758 r., podobnie jak w Katastrze Karolińskim z 1723 r., obszar ten nosi nawę Polcko. Sama nazwa wywodzi się prawdopodobnie od słowa poletko, oznaczającego po prostu małe pole.

Widoczne po prawej stronie Pulki, po lewej most nad Pulkowył Krzipopył, dalej Plamy i w tle Kocury
Pulki – widok z drogi prowadzącej ze Smolarni (po lewej) do Chrzelic (po prawej)

Pulkoweł Krzipopa – pierwszy rów za leśniczówką w Chrzelicach przy DW 414 (jadąc w kierunku Chrzelic). Rów ten znajduje się na Pulkach – stąd pochodzenie nazwy. Co ciekawe, jest to rów, który posiada również szereg innych nazw, takich jak: Stareł Rzyka – w nazewnictwie lokalnym, Teufels Graben (Diabelski Rów) na mapie z 1825 r. i Höllen Graben (Piekielny Rów) na mapie z lat 80. XIX w. – w oficjalnym nazewnictwie niemieckim czy też Czarny Potok – w oficjalnym nazewnictwie polskim.

Pulkoweł Krzipopa płynąca w kierunku Dziedzic

Racławski Las – obszar leśny położony na wschód od Grełwskiygo Lasa. Na mapach można spotkać się również z oficjalnie funkcjonującymi nazwami: Rasselwitzer Forst (1883 r., 1930 r.), Herrschaftlich Rasselwitzer Forst (1896 r., 1904 r.) czy też Roßtaler Wald (1940 r.). Do dnia dzisiejszego używane są także nazwy kierunkowe opisujące ten las: kole Racławsk(i)ygo Lasa, czy też przi Racławski Lejsie.

Riter Aleja (niem. Ritter Allee) – droga leśna znajdująca się za leśniczówką w Serwitucie, w kierunku Kopaliny (pierwszy zakręt w prawo). Nazwa pochodzi prawdopodobnie od urzędującego na początku XX w. leśniczego, którym był Franz Ritter. Inna nazwa tej drogi, z którą można spotkać się na oficjalnych mapach, to Pollack-gestell. Ta nazwa z kolei może nawiązywać do nazwiska jednego z byłych leśniczych. W Serwitucie w XIX w. było dwóch leśniczych o takim nazwisku: jednym z nich był Joseph Pollak (1814-1892), który pełnił tę funkcję m.in. w 1849 r., a drugim był Johann Pollak – wzmiankowany jako leśniczy w roku 1896.

Rzymkowicki (Rzymkowski) Rōw – jest to drugi rów położony za leśniczówką w Chrzelicach przy DW 414 (jadąc w kierunku Chrzelic). Swój początek bierze w okolicach Rzymkowic – stąd pochodzenie nazwy.

  1. W zależności od rozmówców, nazwa ta wymawiana jest również, jako: Oblejzyłgi, Łoblejzōngi i Oblejzōngi.
  2. W zależności od rozmówców, nazwa ta wymawiana jest również, jako: Porōmbka.